محسن رضائی عطاقلی پور
مدیر عامل و موسس
اگرچه تنوع شگفت انگیز اقیانوس ها در تمامی اَشکالش او را به وجد می آورد، اما برای محسن هیچ چیز جذاب تر از زیبایی های طبیعی خلیج فارس نیست. به عنوان یک جانورشناس دریایی، او در ابتدا بر روی زیست شناسی و اکولوژی مارهای دریایی کار می کرد، گروهی از خزندگان دریایی به شدت سمی از خانواده مارهای کبری. اما رفته رفته لزوم حفاظت از گونه های در معرض خطر انقراض دریایی نیز توجه محسن را به خود جلب نمود و در حال حاضر عمده تمرکز وی بر روی حفاظت از چهار گروه جانوری شامل ماهیان غضروفی (کوسه ها و سفره ماهی ها)، لاک پشت های دریایی، مارهای دریایی و دلفین هاست که تهدیدات عمده ای از جانب فعالیت های انسانی در خلیج فارس (صید و صیادی، تخریب زیستگاه ها و ...) متوجه آنها می باشد. محسن برای بیش از یک دهه مشغول سفر در طول نوار ساحلی جنوب ایران و جمع آوری داده ها و انجام تحقیقات میدانی بوده که نتایج آنها در مقالات علمی و همچنین کنفرانس ها و اخبار داخلی و خارجی منتشر شده اند. او همچنین در طی سال ها فعالیت میدانی تجربیات فراوانی در مشارکت و همکاری با جوامع محلی ساحل نشین در راستای حفاظت از حیات وحش دریایی به دست آورده است. وی همچنین مدیریت و اجرای همایش ها و کارگاه های آموزشی را نیز در زمینه تخصصی خود بر عهده داشته که هدف آنها آموزش، اطلاع رسانی و جلب مشارکت جوامع محلی، کارشناسان و عموم علاقه مندان به حفاظت از گونه های در معرض خطر انقراض خلیج فارس بوده است. محسن پس از گذراندن دوره کارشناسی در رشته زیست شناسی دریا (1383 تا 1388) و کارشناسی ارشد در رشته جانورشناسی دریا (1388 تا 1390) چند سالی را به عنوان کارشناس محیط زیست دریایی در مدیریت محیط زیست سازمان منطقه آزاد قشم و همچنین به عنوان مجری یا مشاور علمی پروژه های تحقیقاتی و حفاظتی مرتبط با حیطه تخصصی خود گذراند. در همان حین، و در سال 1392، یک تشکل غیر رسمی با نام " انجمن حفاظت از محیط زیست قشم" را راه اندازی نمود که هدف آن معرفی حیات وحش خلیج فارس در حوزه آب های ساحلی جزیره قشم بود. وی سپس در سال 1397 موسسه حفاظت از محیط زیست قشم را تاسیس نمود و در حال حاضر به عنوان مدیرعامل این موسسه مشغول به فعالیت می باشد. در حال حاضر عمده فعالیت های علمی محسن بر روی دو هدف متمرکز شده اند: (۱) کاهش تاثیر فعالیت های شیلاتی بر روی گونه های در معرض خطر دریایی (همانند صید ضمنی و صید بی رویه) و (۲) درک نحوه سازگاری زیستمندان خلیج فارس نسبت شرایط سخت حاکم بر این محیط خَشِن ( همانند شوری بالا، تغییرات شدید دمایی و کمبود منابع غذایی)